«Εν Οίδα ότι Ουδέν Οίδα»
Αίφνης Χειροκρότημα Αιώνων
σκέπασε του Σωκράτη τη Φωνή:
«… και ουδέν μελέτησα»
Εν Οίδα ότι άλλος έχει τη Χάρη
κι άλλος το Παγκάρι
Εν Οίδα ότι «Μεταβάλλον Αναπαύεται» ο Λογισμός
κι όταν δεν ρέει της Τραπεζικής Θυρίδας
ο Λογαριασμός
Εν Οίδα ότι Τίποτα δεν πάει Χαμένο
ακόμα και Κατουρημένο
Εν Οίδα
στην καθ΄ ημάς «Σχιζοειδή Χώρα» η Χλωρίδα
φύεται στου Τελαμώνιου Αίαντα
τη θαμμένη επταβόδινης επένδυσης Ασπίδα
Εν Οίδα,
η μόνη Δί-κροκη Αμαρτία
ονομάζεται:
1. Ανία
2. Απληστία
Εκκινεί θρασύδειλα εκ του Ανθρωπάριου
– άλλοθι έχει γνωστού Τροπάριου
άντε το πολύ του Πάριου –
Εξαπλώνεται υποχθόνια με τερατώδη Ευωχία
ανθρωπόμορφου Μεγαλοκαρχαρία
Εν Οίδα ότι Αν-Άπειρος είναι ο Θεός
δεν μπορεί να έχει Αυτογνωσία
Εν Οίδα
Θεός είναι η αναδυόμενη Σκέψη
Σχοινοβατεί στο ουδέτερο του Πάγου βλέμμα
Άλλοτε σαν Καταιγίδα
Κι άλλοτε σαν Φαλαινίδα
Ψυχανεμίζεται Χαμένες Ατλαντίδες
Πλοηγός «Συλλογικού Ασυνείδητου»
Τεθλασμένη Ηλιαχτίδα
Μίτος
Καμάκι
Αστραπή
Εν Οίδα
Τέχνη Αληθινή
δεν είναι εκείνη που εξηγεί
το Νόημα δεν καταδίδει σαν Ρουφιάνα
ούτε φέρνει σε μια ολόκληρη γενιά
«τα πιο ΒαθυΦτόΧαφτα Χασμουρητά»
Εν Οίδα ότι στο άκουσμα «Κιάτο»
– Ελεγκτής Τρένου Αναγγέλλει –
στην Ενύπνια εποχούμενη μαντάμ Τσιφόρου
προβάλει Μαγική Εικόνα παρ’ ελπίδα
ευωχούμενη επί Πιάτου μία Αφράτη Συναγρίδα
κι ενώ αισιόδοξα τινάζεται μάτια διάπλατα τσιτώνει
«δεν είπε Πιάτο» δίπλα της ο Τσιφόρος συμπληρώνει
Εν Οίδα ότι δεν Οίδα
πόσα Απίδια πιάνει ο Σάκος
πόσα Φίδια χωρά ο Λάκκος
σε τι απροσμέτρητο βάθος δεν αρκείται
να πιάσει του Ανθρώπου η Πτώση Πάτο
Εν Οίδα
στις Άπειρες Εκδοχές του Αριθμού Τρία
βρίσκεται πάντα η Διαλεκτική Σύνθεση
και η Συν-Ουσία
η ενότητα του Ανθρώπου με τη Φύση
ακόμα κι όταν το Κέντρο Βάρος του
δεν μεταβάλει αιφνίδια Στύση
Εν Οίδα
Το Κώνειο είναι Εισιτήριο του Σωκράτη
Ελιξίριο πικρό
προς Αιώνια Αόρατη Πατρίδα
Αψηφώντας Εξουσίες
Σφυρηλάτησε στους Νέους Σικάτες Απορίες
Περιέλουσε Παγιωμένες Πεποιθήσεις
Περιλάλητες Ανέμπνευστες Τεμπέλη Ρήσεις
πως τάχαμ δήθεν «η Ζωή είναι Μικρή»
στου Δικαιόπολη το Φιλειρηνικό Τσαρδί
Αλλά δες
από Άμβωνος ο Τσιόδρας ψάλλει
κατηχεί
Της Δυναστείας βαραίνει
η πιο πρόσφατη Απειλή
στεφανώνει την Κορώνη
μας μαντρώνει στη Μεθώνη
Ο ιός
φέρων Κορώνα
κι ο Λοξός με τη Βελόνα
σύναψε μετά του Θηρίου
Συμμαχία Εμβολίου
Σε Άπατη Λίμνη εν Κατακλείδι πετώντας το Κλειδί
στους μαγικούς της κύκλους
εν οίδα παιδιόθεν να εγγράφεται Αγγλιστί
Προτροπή Μπαλάντας Ανυπερθέτως Αντηχεί:
«The rules are to be broken
At last the love words to be spoken»
...................................................................................................................
<Μεταβάλλον Αναπαύεται> Σπάραγμα Ηράκλειτου
Νίκος Τερζής – Αύγουστος 2020
Comments