Σε μια εποχή που η κοινωνία δείχνει να αυτοκαταργείται, όπου έχει ήδη επέλθει η διάσπαση των ατόμων και ο πολιτισμός δείχνει σαφείς τάσεις προς εξαφάνιση, η τέχνη οφείλει, αν μη τι άλλο να παρακολουθήσει την κίνηση αυτή προς την ανυπαρξία.

Σε μια εποχή που η μέχρι πρότινος γνωστή ως υπαρκτή πραγματικότητα αντικαθίσταται από την εικονική, οπότε η ίδια η πραγματικότητα περνάει στη σφαίρα της ανυπαρξίας, η τέχνη δεν μπορεί παρά να δώσει το στίγμα της εποχής, μετατρεπόμενη η ίδια σε μη υπαρκτή τέχνη.

Σε μια εποχή που η τέχνη πλήττεται παντοιοτρόπως και αντιμετωπίζεται επισήμως ως κάτι που απλά δεν υπάρχει, η τέχνη δέχεται την πρόκληση των καιρών και πραγματώνει την αμεσότερη κίνηση προς την αιωνιότητα κάνοντας το βήμα προς την ανυπαρξία.

Η ομάδα κηρύσσει την έναρξη της πρώτης μη υπαρκτής έκθεσης καλλιτεχνικής δημιουργίας "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ", συμβάλλοντας έτσι στην ανάδυση της μη υπαρκτής τέχνης.

Στην έκθεση θα παρουσιαστούν αποκλειστικά και μόνο έργα που δεν υπάρχουν. Τα ανύπαρκτα αυτά έργα είναι δημιουργημένα από καλλιτέχνες που επίσης δεν υπάρχουν. Τα ονόματά τους αναφέρονται στον κατάλογο για να ξέρουμε ποιοι ακριβώς δεν υπάρχουν και να μην συγχέονται με άλλους που πιθανόν να υπάρχουν.

Η ίδια η φύση της μη υπαρκτής τέχνης διαμορφώνει και τις στοχεύσεις της. Σχετικά με το κοινό του, ο μη υπαρκτός ή ανύπαρκτος καλλιτέχνης στοχεύει στο να λάβει ως ανταπόκριση για το έργο του την ιαχή "ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ", ώστε να επιβεβαιωθεί η μη ύπαρξη του έργου του όπως και του ιδίου, που είναι μία από τις σοβαρές αποδείξεις της εκπλήρωσης της αποστολής του.